Czas na polskie akcje

           Styczeń był dziewiątym miesiącem z rzędu, który indeks WIG20 zakończył pod kreską. Tak długo bessa nie trwała nawet po pęknięciu bańki internetowej w 2000 r. czy po kryzysie finansowym w roku 2008. Wyceny spółek z indeksu WIG20 w połowie stycznia sięgnęły zaledwie 99% ich wartości księgowej.  Poziom ten był jednym z najniższych w historii - niżej był tylko w roku 2009 gdzie C/WK wyniósł 0.90. C/WK jest jednym z najważniejszych wskaźników mierzących atrakcyjność akcji. Pomimo że nie jest on pozbawiony wad, to okazał się już nieraz trafną miarą niedowartościowania lub przewartościowania akcji. Ogólna zasada jest prosta - kupuj tanio sprzedawaj drogo. Odnosząc się do tego wskaźnika, tanio jest gdy C/WK dla indeksu WIG20 jest < 1.1, a drogo gdy wskaźnik ten jest > 2.2. W ostatnich miesiącach dołowały zwłaszcza banki, firmy energetyczne i surowcowe, np. KGHM. Jeśli spojrzymy na obecne notowania wskaźnika C/WK dla akcji spółek z wymienionych powyżej sektorów okazuję się, że akcje te są wyjątkowo tanie. 

         NAZWA:           C/WK:                 GŁÓWNY AKCJONARIUSZ:                   RATING:

          TAURON           0.24                 Skarb Państwa - 30.06 %                            BB

          ENEA                 0.39                 Skarb Państwa - 51.50 %                            AA+

          KGHM                0.52                 Skarb Państwa - 31.79 %                           AA-

          PGNiG                0.99                 Skarb Państwa - 70.83 %                           AAA

          PKO BP              1.08                 Skarb Pastwa -   29.43 %                           B

Trzy z wymienionych spółek: ENEA, KGHM, PGNiG posiadają wysokie ratingi co oznacza, że te spółki należą do bezpiecznych. Natomiast TAURON oraz PKO BP należą do bardziej ryzykownych. Biorąc jednak pod uwagę to, że głównym akcjonariuszem wszystkich wymienionych powyżej spółek jest Skarb Państwa to możliwość ewentualnego bankructwa którejś z nich oceniam na bliskie zeru.

Poniżej analiza techniczna wymienionych spółek w interwale dziennym:

TAURONPE:

kliknij na wykres aby powiększyć

Notowania akcji spółki Tauron pozostają w długoterminowym trendzie spadkowym. Dopiero wyjście ponad poziom 2.70 zł może otworzyć drogę ku większym wzrostom. Najbliższym  wsparciem jest okrągły poziom 2.50 zł. W razie jego przełamania, popyt może się pojawić w okolicach dna bessy - poziom 2.36 zł.

ENEA:

Notowania tej spółki również pozostają w długoterminowym trendzie spadkowym. Dopiero wyjście ponad poziom 11.50 zł otworzy drogę do mocniejszych wzrostów. Po dojściu w połowie lutego do linii trendu spadkowego widzimy kontynuację spadków. Najbliższym wsparciem są ostatnie styczniowe dołki na poziomie 10.00 zł.

KGHM:

Jedna z najbardziej rozpoznawalnych polskich spółek. KGHM jest liderem wśród producentów srebra oraz znajduje się w pierwszej dziesiątce wśród producentów miedzi na świecie. Po osiągnięciu szczytu  notowań na poziomie 200 zł w lipcu 2011 roku spółka pozostaje w długoterminowym trendzie spadkowym. Po osiągnięciu tegorocznego dna na poziomie 51 zł (spadek od szczytu o 75%)

mamy obecnie do czynienia z silnym ruchem wzrostowym. Najbliższym bardzo znaczącym oporem są poziomy 70 - 74 zł. Opór ten jest również wzmocniony przez SMA100. W przypadku zdecydowanego przebicia wspomnianego oporu można liczyć na kontynuację ruchu wzrostowego. Jednak bardziej prawdopodobny jest powrót do spadków, zgodnie z długoterminowym trendem.

Bardzo znaczące wsparcia dla tej spółki wypadają na poziomie 42 - 45 zł (widoczne na wykresach o większych interwałach).

PGNiG:

PGNiG - najmocniejsza z wymienionych spółek. Posiada również najwyższy rating AAA oraz bardzo wysokie udziały w niej posiada Skarb Państwa. Po dojściu notowań do długoterminowej linii trendu wzrostowego mamy obecnie do czynienia ze znaczącym odbiciem. Długoterminowym celem dla tej spółki są nowe szczyty > 7 zł. Natomiast w przypadku powrotu notowań do spadków możliwe jest ponowne przetestowanie wspomnianej linii trendu na poziomie 4.50 zł. W przypadku przełamania linii trendu następnym wsparciem będą poziomy  4.10 - 4.20 zł.

PKO BP:

Pomimo znaczących wzrostów w ostatnich trzech tygodniach, spółka ta nadal pozostaje w długoterminowym trendzie spadkowym. Dopiero wyjście notowań ponad poziom 27.00 zł (górne ograniczenie kanału spadkowego) może mówić o zmianie sentymentu na akcjach tej spółki. Znaczącym wsparciem natomiast jest poziom 20.50 - 21.00 zł gdzie wypada dolne ograniczenie wspomnianego kanału.

Aby w pełni sporządzić analizę wypadałoby jeszcze zaktualizować wykres indeksu WIG20.

WIG20 - Interwał D1:

kliknij na wykres aby powiększyć

Indeks WIG20 również znajduje się w długoterminowym kanale spadkowym. Tydzień temu pisałem:

"Po osiągnięciu dna na poziomie 1657 pkt. obecnie mamy do czynienia z korekcyjnymi wzrostami. Celem jest górne ograniczenie wspomnianego kanału trendowego, które wypada na poziomie 1860 - 1870 pkt. Należy również zaznaczyć, że wzrosty do poziomu 1870 pkt. pozwolą na wykresie domknąć lukę spadkową z 4 stycznia 2016 roku. (w takim przypadku wystąpiłaby identyczna sytuacja jak w sierpniu 2015 roku)."

Cel który wyznaczyłem w ostatnim wpisie na blogu został osiągnięty. Na dzisiejszej sesji notowania indeksu próbowały wybić się górą ze wspomnianego kanału spadkowego, jednak popołudniowe spadki to uniemożliwiły. Gdyby sytuacja miała się powtórzyć do tej z okresu sierpień - wrzesień 2015 roku, to w najbliższych dniach indeks WIG20 powróci do spadków - zgodnie z trendem.

W takim wypadku spodziewałbym się ostatniej fali wyprzedaży polskich blue chipów.

Szacuje, że WIG20 może spaść wtedy do 1550 -1600 pkt.  Podjęcie ryzyka z tych poziomów w długim terminie powinno się opłacać. Wskazuje na to zarówno analiza techniczna jak jak i bardzo niskie poziomy dla wskaźnika C/WK.

autor: Dawid Kluska

Na koniec przypomnienie, iż wszelkie artykuły na blogu włącznie z powyższym są prywatnymi opiniami autora i nie stanowią rekomendacji inwestycyjnych w rozumieniu Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 października 2005 roku w sprawie informacji stanowiących rekomendacje dotyczące instrumentów finansowych, ich emitentów lub wystawców (Dz. U. z 2005 roku, Nr 206, poz. 1715).