W poniższej analizie przedstawię Wam alternatywny scenariusz dotyczący notowań głównych światowych indeksów. Wg mojej opinii scenariusz ten, może zostać zrealizowany w przypadku gdyby amerykańskie indeksy kontynuowały wzrosty, wyznaczając tym samym nowe historyczne szczyty. Analizę rozpocznę od głównego amerykańskiego indeksu S&P500.
Analiza indeksu S&P500 - interwał W1
Po przekroczeniu decydującego oporu na poziomie 2120 - 2130 pkt. indeks S&P500 powinien w średnim terminie zmierzać w kierunku
2210 - 2230 pkt. w ramach
fali B w korekcie pędzącej.
Po osiągnięciu tego oporu spodziewałbym się wystąpienia korekty spadkowej w ramach fali C.
Wielkość tej korekty może być równa wielkości poprzednich korekt (z lat: 2011, 2015, 2016) zaznaczonych na wykresie kolorem zielonym
. Spadki to poziomu 1870 - 1890 pkt. pozwoliłoby na przetestowanie długoterminowej linii trendu wzrostowego.
Dla przypomnienia: Korekty pędzące występują najczęściej w silnych trendach. W tego rodzaju korekcie koniec fali B znajduje się powyżej początku fali A. Natomiast fala C jest na tyle krótka, że kończy się pomiędzy końcem fali A, a końcem fali B. Najczęściej do zakończenia fali C dochodzi nieco poniżej połowy długości fali B w przypadku trendu wzrostowego.
Analiza techniczna indeksu DAX - interwał D1
Niemiecki indeks DAX pozostaje w długoterminowym kanale spadkowym. Najbliższe krótkoterminowe
wsparcie wypada w strefie popytowej zlokalizowanej na poziomie
9750 - 9800 pkt. Po ewentualnym przetestowaniu wspomnianego wsparcia, możliwa jest kontynuacja średnioterminowych wzrostów z celem
10430 pkt. gdzie wypada górne ograniczenie długoterminowego kanału spadkowego lub też 10500 pkt. gdzie zlokalizowany jest znaczący średnioterminowy opór. W dalszym czasie spodziewałbym się kontynuacji spadków, zgodnie z długoterminowym trendem.
Analiza techniczna indeksu WIG20 - interwał D1
Główny polski indeks znacząco zbliżył się do górnego ograniczenia w średnioterminowym kanale spadkowym. W przypadku jego przebicia kontynuacja wzrostów jest możliwa w pobliże s
ilnej strefy podażowej zlokalizowanej na poziomie
1850 - 1865 pkt. Dopiero pokonanie tej strefy może oznaczać, że długoterminowy dołek na WIG20 został już osiągnięty na początku roku i ponownie przetestowany pod koniec czerwca.
W scenariuszu bazowym opór na poziomie 1800 pkt. bądź też wspomniana silna strefa podażowa (1850 - 1865 pkt.) powinna powstrzymać siłę kupujących i doprowadzić do kontry strony podażowej zgodnie z długoterminowym trendem spadkowym. Celem tych spadków powinno być nowe długoterminowe minimum o którym pisałem w tej analizie -
link.